Yedi yük binmiş omzuna bakınıyorsun.
Sahil hatların alabildiğine açılmış etrafa
İnsanlara bakınıp kendine baktırıyorsun.
Bir parçamı taşıyorsun, İstanbul gibi…
Zihninin ara sokaklarından geçiyorum.
Eskiciler geçit töreni düzenliyor, sana
Boynuna bakarken, boğazı hatırlıyorum.
Nostalji yaşıyorsun, İstanbul gibi…
Sonbahar üstünde pek’ala hoş duruyor.
Eski bir mahalle var buralarda, senden kalma
İsmi eskiyle kokarken seni hatırlatıyor.
Söndürülmüş bir hayalsin, İstanbul gibi…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder