Hareket

 İnsan her zaman düşünerek hareket etmek zorunda değildir. Gel gör ki ben bunu çevremdeki insanlara anlatamıyorum. Anlık olmadıktan sonra hayatın hızına nasıl yetişmeyi düşünüyorsun? Bunu gerçekleştirebilmek için birkaç büyü gücüne ihtiyacın var. Bu kadar zahmete girmektense yapman gereken tek şey anlık olmayı sevmek ama mal gibi düşünmeyi tercih ediyorsun. 

 Ben kendimi bildim bileli anlık bir insan olduğum için kafama ne eserse onu yapıyorum ve genellikle “hadi karşim kalk gidek” dediğim de “haa, hııı, lan şimdi olmaz ki ama niye önceden söylemiyorsun lan” gibi tepkiler alıyorum. Anlaman gereken nokta şu, sen kıçını yapıp evde oturmayı tercih etmesen ve benimle gelsen belki hayatının fırsatını elde edeceksin, belki yaşamın son bulacak hayatını sürdürme derdinden kurtulacaksın ama yine de anlık bir plan olduğu için evde oturmayı tercih ediyorsun. Bu yüzden kaçırdığın belki kaç teklif vardır ama sen bunları göz ardı ettiğin için vicdanında herhangi bir sızlamayı net olarak hissetmiyorsun. Fakat, gün geliyor sevdiğin yahut arzuladığın bir şeyi elden kaçırınca “keşke” ile başlayan cümlelere saldırıyorsun. Kusura bakma arkadaşım, sen hatayı en başta yapıyorsun. 

 Gün gelince kaçırdığın zamanlara ölesiye üzüleceksin. O gün bana gelmeyecek düşüncelerine kapılmaman için sana elle tutulur bir örnek vereyim; gün gelince sen de yaşlanıyorsun ve tepeye ulaştığın bir noktadan arkanda kalanlara bakınca ne kadar çok sözü yarım bıraktığını görüyorsun ve aslında bulunduğun tepeden daha da üst noktalar olduğunu fark edip “keşke” ile başlayan cümlelere atıflar yapıp, sinirle sonlanan krizleri küfürlerle süslüyorsun. 

 Kusura bakma arkadaşım ama sen her şeyi baştan kaybediyorsun.