Merhabalar yine bir saçmalıkla buradayım.
Ben İstanbul’un Avcılar ilçesinde,öyle saçma sapan bir mahallede oturmaktayım.Boy boy veletlerin,ortaokul terk olup “Ezel” havasına büründüğü bir mahalle burası.Çoğunun velet halini görerek büyüdüm.Fakat,adrenalin bu söz dinlemiyor,insan bir kez macera aramaya dursun.Laf atarlar,severler laf atmayı,hatta laf atarken sanki ellerindeki sıcak patatesmiş gibi birbirlerine sen başla,hayır!sen başla diye de ara gazı verirler.Tabi genellikle bu bana rastlıyor,nedenini cidden bilmiyorum.Hayır yani karateci olduğumu da bilmiyorlar.Ben veletlere de bakmıyorum pek,ama gel gör ki benim gibi anında agresifleşen adama çamur atıyorlar.Tabi ben de geri kalmıyorum.Hatta bu yıl bir iki puştu evinden alıyordum ki,bizimkiler engel oldu.Veletler birkaç gün görünmedi kapı önlerinde,bende bu kadar korku size ömür boyu yeter hahaha,avuntusu ile kendime engel oldum.Kıyamet gitgide yaklaşıyor,buna inanıyorum.Hiç kimse başka birine tahammül edemiyor,hoşgörü seviyesi herkes için yerlere düşmüş vaziyette bunu toparlamak için yapılması gereken basit,bakınız:Salacaksın mahallelere polisleri,köşe başında duran her ite birkaç sopa çakacak ve sürekli denetimde tutacak.Polis bile bazen sesini çıkaramıyor,yine bu sene şahit olduğum bir şey;bir çip polise kalkıp bağırdı.Polis ağzını açıp bir şey söylemedi.Bende içimden sövdüm polise,böyle puştlar mesleği kötülüyor,bizim lisede bile yok şu polise vurduk şunu yaptık bunu çaktık muhabbeti oluyordu.Tabi biz lisenin abileri olaraktan öyle saçma sapan çoluk çocuk maceralarına karışmıyorduk.Bu arada lise dedim de lise bitti bugün yahu oradan da mezun olduk,bakalım istediğim üniversite beni kabul edecek mi?Hayat gitgide sarpa sararken,biz insan olanlar hep bir düşünce ve koşuşturma içindeyiz.Düzen denilen kavram gitgide bozulmakta,baştakiler düzeni yaratmanın yolunu baskı olarak görüyorlar.Bakalım,zamanın efendisi bize ne oyunlar oynayacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder